Van Alphen naar Cattolica Het is 7 uur 's ochtends

De wekker gaat op 2 locaties..

Locatie 1, komt om 7.15 uit bed.

Locatie 2 daarentegen komt om 7.45 uit bed

Verdere informatie wordt niet verstrekt..

Toen om 8.45 op weg naar Shanna met de auto (met z'n 6 en in de auto voordat Shanna erin stapte.. Dolle pret..). Maar toen we eenmaal op Schiphol waren aangekomen zagen we dat we 1 uur later in konden checken dan was voorgelicht. Dus gingen we maar koffie drinken, op weg naar het koffie restaurantje zag Monique veel mensen mét een gitaar lopen.. erg frustrerend.. Maar dat mocht de pret niet drukken..

Heerlijke koffie trouwens (niet erg lekkere sap volgens Jaimy).

Koffie op Rijtje in.. althans.. rijtje?? Meer een RIJ, en de rij werd niet erg snel korter.. pas toen wij in mochten checken kwam er een tweede balie bij.. Gewicht van de koffers was goed.. Bijna goed ok.. ik mag niet jokken.. van een van ons 2 was ook het gewicht niet goed.. Inderdaad.. geen verdere informatie over wie/wat/hoe.. Maar de mevrouw zag het uiterst vriendelijk door de vingers. (kwam door Jaimy's verleidingskunsten, zeker weten)

En toen waren we nog niet door de douane.. oh nee.. Eerst naar de douane a la rijtje van de droomvlucht in de efteling..

Recht door, en wéér een bocht en wéér een bocht.. nouja, na een soort van doolhof (soort alice in wonderland achtig) kwamen we uit bij de douane.. En toen werd het Jaimy even wat te veel.. En ik moet zeggen.. Tante Monique ook wel.. Jaimy was er volledig van overtuigd dat tante Monique Nooooooit meer zou terugkeren.. (echt wel hoor Jai, al moest ik rollen)

En door al die toestanden liepen we netjes langs de persoon die onze tickets moest controleren, waarna we de opmerkling kregen (ik citeer) 'Zo, denken jullie dat ik hier een beetje mooi sta te wezen' wij waren verbaasd.. Er sprak iemand.. Nog eens kijken.. Ja er stond inderdaad iemand.. Wij terug netjes onze tickets laten zien.. En we mochten door..

Tassen door de scanner gehaald.. en inderdaad.. die voor ons hoefden niet open.. die daarvoor ook niet en die na ons ook niet..

En die van ons Wel.

Want, er zat EN een fles deo in En een fles water.. Schokkend.. Wij zijn echt de meest brute smokkelaars..

Eenmaal al die toestanden achter de rug, even in een lounge gedeelte van het vliegveld gezeten..

Met Starbucks uiteraard.. (nee Shanna had echt thee.. (hoe kan ze?!?))

Instappen in een vliegtuig..

Ons vliegtuig:

Voordringen is niet netjes..

Voor een rolstoel springen is gewoon associaal..

Dit terzijde want wij zouden NOOIT voor een rolstoel dringen..Echt nooit. (kuch) Dus.. we liepen door de buis het vliegtuig in, en ja daar ging alles goed, niet gestruikeld, niemand aan het huilen gemaakt.. en ook niet stiekem een flesje water meegenomen.

Eenmaal in de stoel.. Ging het weer fout.

Voor Monique zit een vrouw die telkens knieën in haar rug voelt prikken.. Mevrouw windt zich hierover op. Maar kan zich niet inhouden (vrouw met een regenboogvest met een heksachtige uit- en instraling)

Met een ruk draait ze zich om en gaat dan op haar knieën op haar stoel zitten en kijkt Monique indringend aan..(Als ze haar maar niet gaat betoveren ofzo..) 'ok' zei ze 'ik snap dat je lange benen hebt.. maar voor me is ook een plek vrij' Oeps een dodelijk combinatie.. Lang zijn en niet stil kunnen zitten.. We zien een Record: in 5 minuten iemand lage rugklachten bezorgen.. doe dat ons maar eens na..

En naast Monique was er een lege stoel Een lege stoel !!! Daar had een gitaar kunnen staan..

Dit terzijde

In een vliegtuig hangt nergens een klok, dit is heel frustrerend.. Want we hadden beide geen horloge om en mobiel moest uit. (tja dan kun je tegenwoordig niet meer zien hoe laat het is, vroeger deed je zulk soort dingen nog met een klok.)

Dus de enige optie die we hadden was een foto maken.. Daarna de foto bekijken En op die foto staat dan in het scherm een icoontje met de tijd erop.. Erg handig.. (ook erg leuke foto's van benen, muren en haren van heks achtige vrouwen).

1,5 uur later landde het vliegtuig met een goede landing in Rimini:

Welkom in Rimini..T eerste wat ons opviel was: het hele vliegveld was nog niet eens de helft van Amsterdam CS (en dan bedoelen we natuurlijk het TREIN statiom)

Erg klein, erg functioneel, erg anti verdwaalproof.. En Erg warm, Erg erg warm

Koffers, ging goed, konden we pakken..

Met de Bus naar het hotel.. in feite was dat een kwartiertje rijden.. Maar eerst moest iedereen nog weggebracht worden..

Dit werd 2 uur.. Met een buschauffeur, die suïcidale neigingen had.. letterlijk, en niet alleen bij zichzelf.. maar ook bij de overstekende voetgangers, op het zebrapad..

En wat ze zeggen over Italianen.. We reden dus (met een hazengangetjes) door Rimini.. opeens volledig uit het niets.. ging die man toch een partij aan zijn toeter hangen.. (iedereen in de bus schrok zich wezenloos) Wat bleek nou, zijn liefje (een van de velen) lag daar op het strand.. hij wilde zich even laten horen..

Kneus..

Maar, eenmaal aangekomen in ons hotel, netjes ingecheckt, kamer gekregen, (kamer nummer 318) Onze spulletjes uitgepakt.. Nou dat ging goed..

Toen een en ander geregeld, ging ook goed.. Toen gingen we eten.. Pfoe..

We kregen een menukaartje:

We snapten er allebei niets van maar toch maar wat ingevuld..

En ondertussen kregen we verschillende gangen op tafel.. Er was ons verteld dat het een 4 gangen menu was. Eenmaal bij de 3^e gang hadden we nog steeds niet op tafel wat we besteld hadden. (en ja we wisten niet wat we besteld hadden, maar we wisten in ieder geval dat we allebei iets met mozzarella zouden krijgen)

Eenmaal bij de watermeloen aangekomen, ging iedereen weg uit het restaurant, en inderdaad.. meloen was nummer 4.

Bleek dat dat briefje voor morgen was..Nou..Tot nu toe onze dag..

Verder niemand gewond.. Shanna heeft al 2 muggenbeten.. woest aantrekkelijk zoon bocheltje.. Nu lekker chillen op ons balkon :D

Tot snel vriendjes

Dikke italiaanse warme knuffel!

En heel erg bedankt voor alle leuke/ lieve smsjes.. bellen is erg duur.. maar we houden contact

Ciaoooooo

PS: Fotos van de kamer komen nog!